Zmiany w USA związane z wyborem nowego gospodarza Białego Domu, Pana Joseph R. Biden’a – Prezydenta USA i powołanie przez niego nowej administracji wskazują na obranie nowego kierunku w USA służącego zwiększeniu wysiłków na rzecz ograniczenia wpływu amerykańskiej gospodarki na klimat m.in. poprzez wspieranie energii z OZE. W tym celu jedną z pierwszych decyzji Pana Prezydenta było przystąpienie do Porozumienia paryskiego zawartego w 2015r. 

Jednocześnie nowa administracja wzmacnia ochronę własnego rynku poprzez wprowadzenie ograniczeń dla niektórych importowanych wyrobów, czy poprzez działania Departamentu Energii m.in. w celu wspierania produkcji tzw. wodoru szarego, czyli pozyskanego ze źródeł kopalnych. Na ten drugi cel przewidziano nowe federalne fundusze w kwocie 160 mln USD w 2021 roku. Nowe środki mają na celu pomoc w kierunku rekalibracji ogromnej infrastruktury paliw kopalnych w celu dekarbonizacji produkcji energii i towarów. Zapewnione ma zostać finansowanie dla umów o współpracy w celu rozwoju technologii produkcji, transportu, przechowywania i wykorzystania wodoru pochodzącego z paliw kopalnych, wraz z postępem w kierunku zerowej emisji dwutlenku węgla netto. Warto zauważyć, Departament Energii podkreśla, że paliwa kopalne zapewniają obecnie najlepsze i najtańsze ścieżki dla produkcji wodoru. Więcej informacji na stronie DOE.

Z informacji jakie napływają z Brukseli i Warszawy wynika, że obierana jest u Nas nieco inna ścieżka rozwoju dla technologii niskoemisyjnych. Miejmy nadzieję, że nasza ścieżka wykorzysta polski potencjał przejściowych paliw kopalnych w rozwoju wciąż słabo rozwiniętego sektora produkcji paliw wodorowych, zapewniających zmniejszenie emisji CO2 w perspektywie do 2050 roku.

Związki zawodowe w Polsce zastanawia również czy zostaną wreszcie sfinalizowane plany konkretnymi liniami budżetowymi w Polsce? Postawione pytanie stawiamy bazując na obecnych negocjacjach z rządem RP np. o nowych gwarancjach dla wspierania rozwoju postulowanych przez nas technologii, produkcji nowych towarów i inwestycji związanych z ich stosowaniem przy udziale w ich produkcji paliw kopalnych skutkujących redukcją emisji gazów cieplarnianych (GHG). To ważne, gdyż Polska straciła już ponad 1 ​​milion miejsc pracy wymagających wysokich kwalifikacji w przemyśle ciężkim po 1989 r. Inwestycje są spóźnione, i wciąż bardzo potrzebne szczególnie na Śląsku. Innowacje i zwiększona wydajność mogą tworzyć nowe miejsca pracy na planowanej ścieżce dekarbonizacji. Braki dla postulowanych przez związki zawodowe inwestycji w nowe technologie od lat marnują energię i kosztują polską gospodarkę miliardy złotych oraz setki tysięcy miejsc pracy na Śląsku.

Związki zawodowe mają wciąż do odegrania wyjątkową rolę, aby upewnić się, że spełnione będą nasze postulaty, i że ludzie pracy będą stawiani na pierwszym miejscu.